Nesneler bizimle yaşlanır, hatıralar biriktirirdi. Şimdi ise her şey hızla tüketilip unutuluyor. Eski bir saatle yeni bir akıllı saat arasındaki fark sadece teknoloji mi? Minimalizm gerçekten özgürleştirici mi, yoksa tüketimin yeni bir biçimi mi? Eşyalar ruhlarını mı kaybetti, yoksa biz mi onlara ruh vermeyi unuttuk?