'Dört Kız Kardeş' belgeselinin yönetmeni Kaouther Ben Hania Oscar adayı filmini anlattı.
Dört Kız Kardeş filminden
Yönetmenliğini Kaouther Ben Hania’nın üstlendiği Dört Kız Kardeş (Four Daughters), Tunuslu Rahma ve Ghofrane Chikhaoui isimli iki kız kardeşin IŞİD’e katılma hikâyelerini konu ediyor. Tunuslu yönetmen Hania, Oscar’a günler kala, ikinci Oscar adaylığını kazandığı filmli anlattı.
BBC Culture’a orijinal adı Les Filles d’Olfa (Olfa’nın Kızları) olan belgesel filmiyle ilgili konuşan yönetmen, genç bir kadının neden böyle bir örgüte katıldığını anlamak için bu yola çıktığını ifade ediyor.
Aile, hafıza, travmaların kuşaktan kuşağa aktarımı, kadın dayanışması, umut ve şiddet gibi kavramlarla toplumsal yapıyı sorgulayan film için Ben Hania “Çok absürt bulduğum fikirlerden biri Ghofrane ve Rahma’nın özgürlük arayışında olduklarıydı. Annelerinin baskısından kurtulmak istiyorlardı. Annelerine ve babalarına kıymetli olduklarını kanıtlamak istiyorlardı. Dolayısıyla, özgürlük ve başka bir anlayışa duyulan arzunun sizi oraya götürebileceğini anlamak benim için akıllara durgunluk veren bir şeydi.” yorumunda bulunuyor.
Ghofrane ve Rahma Chikhaoui, küçük kız kardeşleri Eya ve Tayssir ile anneleri Olfa’nın hikâyesini anlatan film, iki büyük ablanın IŞİD’e katılmasına yol açan olaylara odaklanıyor. Kaouther Ben Hania, Olfa’nın dört kızından en büyük iki kızı evi terk edince ailenin yaşadığı acıyı hafifletmesi için iki oyuncu kayıp kızların rolünü üstlenirken Olfa’nın geride kalan iki küçük kızının da kendilerini canlandırmasını istiyor.
Küçük kardeşlerin kendilerini canlandırıyor oluşunun filme katkısını yönetmen şu sözlerle açıklıyor: “Oyuncularınız olmasına rağmen, filmde oyunculuk rolleri çok küçük. Oyuncular bir kişi olarak hareket ediyor, düşüncelerini ve sorularını Olfa ve iki kızıyla paylaşıyorlar. Belki de buna bir meta belgesel diyebiliriz çünkü oyuncular ve gerçek karakterler hakkında bir film çekmek üzerine yapılmış bir film.”
Olfa Hamrouni’ye genç bir kadın olarak istismara maruz kaldığını ve ergenlik çağındayken kendi annesini ve kız kardeşlerini cinsel şiddetten korumaya çalıştığını ve kendisi de şiddet uyguladığını hatırlatan film Ben Hania’nın ifadesiyle “anneden kıza aktarımın, şiddetin aktarımının ve annenin beddualarının hikâyesi”ne dönüşüyor.
Kendisi çocukken ve gençken ne yaşadıysa aynısını kızlarına da yaşatan Olfa, filmde “sürtük” olarak adlandırılan insanlara dönüşecekleri korkusuyla kızlarına şiddet uyguluyor. Ghofrane’ın saçlarını boyayıp bacaklarını tıraş ettiğinde onu dövdüğünü belirten Olfa, filmin sonunda Ben Hania’ya “bebeklerinden korktuğu için onları yiyen kedi” gibi olduğunu söylüyor ve “Onlar için çok korkuyordum, onları koruyamıyordum. Onları yemedim ama kaybettim” diye ekliyor.
Kızların baskıdan radikalleşerek kurtulacaklarını düşünerek bu noktaya geldiğini belirten yönetmen “Bence radikalleşmenin onlara sunduğu şey, anneleriyle aralarındaki güç dinamiğini tersine çevirebilmeleriydi. Annelerine, onlara cinsellikleri hakkında ders veren insanlara ders verebilir hale geldiler” sözleriyle durumu açıklıyor.
Lanetli diye nitelendirdiği kuşak döngüsüne büyük kızların şiddetli bir tepki göstererek hayır dediğinin altını çizen yönetmen, “Belki de en küçük iki kız kurtulacak. Bu filmdeki umut onlar.” sözleriyle küçük kızların bu döngüden çıkabileceklerine olan inancını dile getiriyor.
Sinemaya bakışını “Manşetleri görüyorsunuz. Ama manşetlerin arkasında ne var? Bunun için zamana ihtiyacınız var ve işte bu yüzden sinema var.” sözleriyle açıklayan Hania ilk Oscar adaylığını 2021’de Schengen vizesi karşılığında kendini sanat için satan Suriyeli bir mülteciyi konu alan The Man Who Sold His Skin (Derisini Satan Adam) filmiyle uluslararası film kategorisinde elde etti.
Bu haberler de ilginizi çekebilir:
Daha önce Filmekimi aracılığıyla Türkiye’de seyircisiyle buluşan Dört Kız Kardeş, Başka Sinema kapsamında vizyona girdi.
Velev'i
Google Haberler üzerinden takip edin
