Temple Hill ve Alloy Entertainment, telif hakkı kontrolünü ellerinde tutacak şekilde kitap uyarlamaları üretmenin yeni yollarını uygulamaya aldı.
Film ve dizi yapım sektöründe kitap uyarlamaları her zaman popüler bir yol olagelmiştir; şimdi ise bazı yapım şirketleri, bu modeli yeniden şekillendiriyor.
Deadline’ın aktardığına göre, Temple Hill Entertainment ve Alloy Entertainment, adaptasyon projelerinde entelektüel mülkiyet (IP) haklarını ellerinde tutmayı sağlayan benzersiz modeller geliştiriyor. Bu şirketler, geleneksel “satın al ya da kirala” yönteminden ziyade ortak üretim yaklaşımına yönelerek, yazarlarla ve yayıncılarla ortak mülkiyet anlaşmaları imzalıyor. Bu sayede hem risk paylaşımı hem de eserin değerine uzun vadeli katkı sağlamayı planlıyor.
Bu strateji, kitap dünyasıyla film/TV dünyası arasındaki ilişkiyi güçlendiriyor. Kitap haklarının büyük ölçüde aktör şirketlere geçmesi yerine, üretim süreçlerinde yazarların ve yayıncıların haklarının korunduğu bir model yükseliyor. Uzmanlar, bu yaklaşımın özellikle genç yetişkin edebiyatında daha sık uygulanacağını öngörüyor.
Bu haberler de ilginizi çekebilir:
Yapım şirketlerinin bu adımı, uyarlama projelerine yaklaşımı değiştiren bir paradigma dönüşümü olarak okunabilir — klasik “hak satışı” süreci yerini uzun vadeli yaratıcı ortaklıklara bırakabilir.
Edebiyat dünyasında bazı eserler, sayısız kez sinemaya ve televizyona uyarlanarak adeta kendi başına bir endüstri oluşturdu. İşte bu uyarlama rekorlarına sahip birkaç örnek:
Sherlock Holmes – Arthur Conan Doyle: İlk kez 1900’lerin başında sessiz filmlere uyarlanan dedektif hikâyeleri, BBC’nin Sherlock dizisinden Guy Ritchie’nin filmlerine kadar yüzlerce kez farklı formatlarda yeniden yorumlandı.
Dracula – Bram Stoker: 1897 tarihli gotik roman, 1922 yapımı Nosferatu’dan başlayarak Hammer filmlerine, Francis Ford Coppola’nın 1992 tarihli uyarlamasına kadar onlarca kez sinemaya taşındı.
Romeo ve Juliet – William Shakespeare: Shakespeare’in bu trajedisi, sessiz sinemadan günümüzün modern yorumlarına (örneğin Baz Luhrmann’ın 1996 yapımı Romeo + Juliet filmi) kadar defalarca beyazperdede hayat buldu.
Alice Harikalar Diyarında – Lewis Carroll: Disney’in 1951 tarihli animasyonundan Tim Burton’ın 2010 yapımına dek birçok kez uyarlanan eser, sahne sanatlarında da farklı yorumlarla izleyiciye sunuldu.
Sefiller – Victor Hugo: Roman, sessiz dönemden günümüze defalarca sinemaya ve televizyona uyarlandı; ayrıca müzikal versiyonu da Broadway’den beyazperdeye taşındı.
Bir Noel Şarkısı – Charles Dickens: 1843’te yayımlanan bu klasik, her kuşakta farklı oyuncularla yeniden çekildi; çizgi filmden müzikale pek çok versiyonu vardır.
Bu örnekler, edebiyatın sinema ve televizyonla kurduğu karşılıklı ilişkiyi, kültürel hafızanın en güçlü damarlarından biri olarak gösteriyor. Okurların hafızasında kökleşmiş karakterler ve evrensel temalar, uyarlamaların nesiller boyu güncelliğini korumasını sağlıyor.
Velev'i
Google Haberler üzerinden takip edin
