Türkiye Ekonomi Politikaları Araştırma Vakfı’nın (TEPAV) araştırması, ülkede en az 7 milyon çocuğun yoksulluk içinde hayatta kalmaya çalıştığını söylüyor.
OECD verilerine göre ise Türkiye’de her 100 çocuktan 22’si yoksulluk içinde büyüyor. 15-17 yaş grubundaki çocukların yüzde 19’unun yoksulluk yüzünden çalışmak zorunda kalırken 2 yılda 900 çocuk iş cinayetlerinde can verdi.
OECD ülkeleri arasında ne eğitimde ne istihdamda olan genç sıralamasında ise yüzde 28 ile Türkiye, 1’nci sırada.
TÜİK’in resmi rakamları bile ekmek veya makarna gibi yiyecekleri her gün tüketen çocuk oranını yüzde 63, her gün sebze tüketen çocuk oranını yüzde 33, her gün et, balık ya da tavuk tüketenlerin oranını ise sadece yüzde 13 olarak tespit etti.
İstanbul Plânlama Ajansına (İPA) ise bu yoksulluk tablosunu şöyle ortaya koyuyor:
– Her 3 öğrenciden 1’i okula aç gidiyor,
– Her 3 öğrenciden 1’i okula gitmeden önce hiç kahvaltı yapmıyor,
– Çocukların yüzde 60’ı haftada en az 1 gün kahvaltı yapmıyor,
– Öğrencilerin yüzde 19,2’si parasızlık nedeniyle haftada en az 1 gün aç kalıyor,
– Çocukların yüzde 2’si okuldan sonra hiç akşam yemeği yiyemiyor,
– Çocukların yüzde 1,9’u ise yine ekonomik sebeplerle her gün aç kalıyor.
Bu gerçeğin sonuçları ‘okula aç giden, bayılan, daha sık hastalanan çocuklar’ demek.
Yeterli ve dengeli beslenemeyen çocuklarda; vitamin eksikliklerine bağlı rahatsızlıklar (C vitamini eksikliğine bağlı skorbüt, A vitamini eksikliğine bağlı gece körlüğü, B1 vitamini eksikliğinde görülen sinir sistemi ve cilt hastalıkları, vd.) demir ve folik asit eksikliği anemileri, kansızlık, raşitizm çocuklarda görülen kemik yumuşaması), guatr, diş çürükleri ve diş eti hastalıkları, osteoporoz (kemik erimesi), osteomalasi (kemik yumuşaması), kaslarda zayıflama ve güçsüzlük, besin emilimi yetersizlikleri, iştahsızlık, saç dökülmesi, tırnak kırılmaları, el, boyun, yüz ve ayaklarda yanık gibi lekeler gibi çok sayıda hastalık ve rahatsızlık görülür…
Ekmek ve Gül’e konuşan çocuklar yaşadıklarını şöyle anlatmış:
Ali Deniz, Ankara, 6 yaş: Birinci sınıfa gidiyorum. Çocuklara bir öğün ücretsiz yemek vermeliler. Okulda çocukların hepsi aynı şeyleri yemeli. Bazen de çikolata verilmeli. Babaannem beslenme hazırlarken istediğim her şeyi yapamıyor. Çünkü paramız yok.
Arya, İstanbul, 10 yaş: 5. sınıf öğrencisiyim, benim bir tane arkadaşımın küçük bir kız kardeşi var. Annesi sabah beslenmesini getirmiyordu o yüzden ben ve bir arkadaşım yemeklerimizi onunla paylaşıyorduk. Bu durumu yaşayan çok çocuk var ve bir de şu durum var; bir kişi abur cubur getirdiğinde diğer çocukların canı çekiyor ve ertesi gün annesinden abur cubur istiyor ve maddi durumu iyi olmayan insanlar bu yüzden zorlanabilir ve beslenmesi için gerekli olan yiyecekleri alamayabilir. Bu yüzden bize yanında yemeği meyvesi ve içeceği olan bir beslenme verilmesini istiyoruz.
İzmir, 11 yaş: Bu yıl 6. sınıfa gideceğim. Okullar açılacağı için heyecanlıyım. Bizim okulda yemekhane var ama yemekler ücretli. Her öğrenci faydalanamıyor. Kantin de çok pahalı, bazen evden yemek götüremediğimde kantinden yemek zorunda kalıyorum. Tabi bunu her gün yapamam. Okulun bir bütçesi var ve bütçeden bir kısmını buna ayırmalılar. Bazen beslenme getirmeyen arkadaşlarımız oluyor, böyle olunca ben üzülüyorum. Beslenme getirenler getirmeyenlerle paylaşıyor. Yemekhane yemekleri veya kantinden para verip aldığın bir şey pek paylaşılmıyor. Bu yıl da böyle olsun istemiyorum. Bu yüzden bence yemekler bedava olmalı, en azından daha ucuz olmalı.
Ecrin, İstanbul, 12 yaş: Ben ortaokul 2. sınıf öğrencisiyim. Sınıftaki bazı arkadaşlarım yemek getiremiyor. Sadece su içerek günü bitirmeye çalıştıklarını görüyorum. Kantin fiyatları yüzünden aç kaldıklarını görüyorum. Aynı şekilde okul harçlığım yetmediği için evden yemek götürmek zorunda kalıyorum. Kardeşim de kantindeki fiyatlar yüzünden istediği yiyecekleri alamıyor.
İdil, Elazığ, 16 yaş: Ben 11. sınıf öğrencisiyim ve devlet okulunda okuyorum. Okulumuzun kantininde döner gibi fast food yiyecekler satılıyor. Bu yiyecekler hem sağlık açısından besleyici değil hem de fiyatları oldukça pahalı. Bu yüzden biz de her zaman kantinden bir şeyler alamıyoruz. Öğle yemeği yemeyince dersleri takip etmek zorlaşıyor hatta derste uyuyanlar bile oluyor. Okullarda bir öğün sağlıklı yemeğin verilmesi için kampanya başlatıldığını duydum. Bunun hem benim hem de arkadaşlarım için çok faydalı olacağını düşünüyorum.
Kadınlar, veliler, siyasi partiler, demokratik kitle örgütü ve sivil toplum kuruluşları tam 3 yıldır ‘okullarda en az bir öğün sağlıklı ve ücretsiz yemek verilmelidir’ talebini canlı tutarken AKP iktidarının Milli Eğitim Bakanı Yusuf Tekin’in yanıtı “Kaynak yetersiz” demekten öteye gidemiyor. Tam 3 yıldır konuyla ilgili konuyla ilgili verilen ‘ücretsiz yemek için ek bütçe sağlansın’ önergelerinin tamamı AKP ve MHP oylarıyla reddedilmiş durumda…
Oysa gayet iyi biliyoruz ki devletin bunu sağlayacak bütçesi gayet var, eksik olan niyet…
Bununla ilgili sayısız örnek ortada dururken sonuncusunu Cumhurbaşkanı Erdoğan’ın ABD gezisinde gördük. 5 lüks uçakla ABD’ye giden Erdoğan’ın sadece uçuş maliyeti 2,5 milyon dolar yani 83 milyon lira oldu. Bakanların, eşin, dostun ve yandaş gazetecilerin lüks otellerde konaklaması, yeme içmesi bu hesabın dışında.
Ziyaret, Türkiye’ye 33 milyar dolara mal olacak 225 Boeing uçak alımıyla sonuçlandı. Oysa anaokulundan liseye kadar her öğrenciye bir öğün ücretsiz yemek vermenin maliyeti sadece 4,8 milyar dolar.
Sadece bu rakamlar bile konunun ‘bütçe’ değil ‘ideolojik bir tercih’ olduğunu açıkça ortaya koyuyor çünkü AKP, yoksul çocukları çoktan gözden çıkarmış durumda.
Velev'i
Google Haberler üzerinden takip edin
