Alman fotoğrafçı Hilde Lotz-Bauer’in İtalya’nın insanlarını, mekânlarını, sanat eserlerini gösteren fotoğrafları Roma Müzesi’nde ziyaretçileri ile buluşuyor.
Sokak fotoğrafçılığının öncülerinden Hilde Lotz-Bauer, 1930’lu yıllarda fotoğrafladığı İtalya’nın insanları, mekânları, sanat eserleri ile Trastevere’deki Roma Müzesi’nde Hilde in Italia (Hilde İtalya’da) sergisiyle sanatseverlerle buluşuyor. Küratörlüğünü Federica Kappler ve Hilde’nin kızı Corinna Lotz’un üstlendiği sergi, sanatçının adım atar atmaz bağlandığı ülkeyi, ülkede geçirdiği yıllarda geliştirdiği özgün ve kişisel sanatsal bakış açısıyla sunuyor.
Hilde in Italia, Londra’daki Hilde Lotz-Bauer arşivinden, Max Planck Sanat Tarihi Enstitüsü’nden, Roma’daki Hertziana Kütüphanesi’nden, Floransa’daki Kunsthistorisches Enstitüsü’nden ve fotoğrafçı Franz Schlechter’in Heidelberg’deki koleksiyonundan yaklaşık 100 fotoğrafı içeriyor. Kariyerinde izler taşıyan pek çok kurumun iş birliğiyle hayata geçen bu sergi, sanatçının daha sonradan evi gibi hissettiği İtalya’nın 1934 ve 1943 yılları arasını gösteriyor.
Hâlihazırda sanat tarihi doktorası varken Münih’te fotoğraf eğitimi alan Hilde Lotz-Bauer’in aldığı kapsamlı eğitimlerin çalışma hayatındaki etkisini gözler önüne seren sergi, sanatçının Hertziana Kütüphanesi’nden aldığı seyahat hibesiyle Roma’ya geldikten sonra çektiği fotoğraflardan oluşuyor. Çalışma hayatına, ilk eşi Bernhard Degenhart’ın çizimlerini fotoğraflayarak başlayan Hilde, Roma’daki ve Floransa’daki tarih enstitüleri için heykel, çizim, mimari ve şehir planlaması fotoğraflarını çekti.
Görevlendirildiği projeler dışında da ülkeyi keşfetmekten keyif alan fotoğrafçı, kuzeyden güneye tüm İtalya’yı Lecia’sıyla fotoğrafladı. Şehir yaşamı dışında kırsal kesimlere de odaklanan Hilde, Ventennio’nun faşist yönetimi altında fark edilmeyen hayatları da yer verdi. Fotoğrafçının tüm bu bilgi ve deneyim birikimini bir araya getiren Hilde in Italia, sanatçının hem görevlendirdiği projeler için çalışmalarına hem de kendi keşiflerinin ürünü olan fotoğraflara yer veren kapsamlı bir seçki sunuyor.
Hilde Lotz-Bauer’in sanat eğitimine ve ülkeler üzerinden kültürel birikimine oldukça vurgu yapılan sergi, sanatçının İtalya öncesi çalışmaları, Münih’teki eğitiminin diploması ve ilkoulda’daki ilk gününden bir fotoğraf gibi belge ve fotoğrafların yer aldığı camekânlı bir tezgâhla açılıyor. Üç odadan oluşan sergi alanının ilk kısmı sanatçının sanat tarihi bilgisine vurguyla birlikte sanat eserlerini fotoğrafladığı komisyonlu projelere ağırlık veriyor. Sergi alanının en geniş odası olan ve ortasında örtülü siyah bir piyanonun yer aldığı ikinci odada ise sanatçının İtalya sokaklarını gösteren fotoğrafları yer alıyor. Serginin son ve üçüncü odasında ise Hilde’nin sanat hayatını konu alan bir belgesel film gösteriliyor.
Sergiye girişin yapıldığı ilk odada klasik siyah-beyaz ve camlı çerçevelemenin duvarlar üzerinde dağılımı dikkat çekiyor. Üst üste ve yan yana birçok çerçevenin yerleştirildiği duvarlarda, sanat eserleri ve mimarinin gösterildiği fotoğraflarda kırık beyaz kenarlıklar alışılmışın dışında bir genişlikte tutuluyor.
Bu geniş çerçeveleme ve bir düzeni takip etmiyormuş gibi gözüken yerleşim ziyaretçide âdeta bir ders kitabının sayfalarını çeviriyormuş hissi yaratıyor. Bu yolla gezi fotoğrafları ve sanatçının görevlendirmeyle rol aldığı projelerin ürünleri seyircinin zihninde yer edecek şekilde belirgin ama göze batmayacak kadar da kibar bir şekilde ayrılmış oluyor.
Serginin Hilde Lotz-Bauer’in bireysel keşfinin ürünlerine ağırlık veren ikinci kısmına gelindiğinde ise her ne kadar bu bir çerçevede birden fazla fotoğrafın bulunması ve beyaz kenarlıkların genişliği devam etse de, fotoğraflar aynı çerçeveyi daha nizami bir şekilde paylaşmaya başlıyor ve beyaz kenarlıklar fark edilebilir bir şekilde küçülüyor.
Fotoğrafların çerçevelenmesinde kullanılan negatif alanın azalması fotoğrafları, boşlukları bilgilerle dolacakmış hissi veren bir ders kitabı görünümünden daha sıcak bir his taşıyan aile albümü sayfalarına taşıyor. İkinci odaya gelindiğinde fark edilen bir diğer değişiklik ise kenarlıksız fotoğrafların sayısının artması ve boyutlarının büyümesi olarak seyircinin karşısına çıkıyor. Bu değişiklikle sanatçının kendi kişisel dokunuşunun ise varlığı daha çok hissediliyor.
Hilde in Italia’nın en küçük odası olan üçüncü ve son odada ise iki duvarda fotoğrafçının işleri yer alırken bir tarafta fotoğrafçı hakkındaki gazete küpürlerinin yer aldığı camekânlı tezgâh, diğer duvarda ise Hilde’nin sanat yaşamının derinliklerine inen bir belgesel film gösteriliyor. Ziyaretçinin deneyim konforunu arttırmak için yerleştirilen iki sandalye ile iyice küçülen oda, serginin son kısmına aynı anda çok sayıda ziyaretçinin girmesinin önüne geçiyor. Böylece, genelden özele bir ritmin takip edildiği sergide, sanatçının pratiğinin derinliklerine inildiği son kısımda, seyirciye özelleştirilmiş yoğun bir deneyim imkânı sunuluyor.
Bu haberler de ilginizi çekebilir:
Hilde’nin İtalyası’nında yaşamı, sanat eserlerini ve mimariyi gösteren Hilde in Italia, 5 Mayıs’a kadar Trastevere’deki Roma Müzesi’nde ziyaret edilebilir.
Velev'i
Google Haberler üzerinden takip edin
