82. Venedik Film Festivali’nde ödüller açıklandı. Büyük ödül Altın Aslan, Jim Jarmusch imzalı Father Mother Sister Brother filmine gitti.
ABD'li yönetmen Jim Jarmusch, 6 Eylül 2025'te Venedik Lido'da düzenlenen 82. Venedik Film Festivali ödül töreninde, ‘Father Mother Sister Brother’ filmiyle kazandığı En İyi Film Altın Aslan ödülüyle poz veriyor. (Fotoğraf: Tiziana FABI / AFP)
Venedik Film Festivali, sinema dünyasında yalnızca prestijli ödüllerin değil, aynı zamanda unutulmaz seyirci tepkilerinin de sahnesi olmayı sürdürüyor. 82. festival bu Altın Aslan ve diğer büyük ödüllerin sahiplerini buldu. Büyük ödül Altın Aslan, Jim Jarmusch imzalı Father Mother Sister Brother filmine gitti.
Bu sene 82. kez gerçekleştirilen Venedik Film Festivali dün gece düzenlenen kapanış töreniyle sona erdi. Alexander Payne başkanlığında toplanan ve Stéphane Brizé, Maura Delpero, Cristian Mungiu, Mohammad Rasoulof, Fernanda Torres ve Zhao Tao’nun yer aldığı jüri, büyük ödül Altın Aslan’ı Jim Jarmsuch imzalı Father Mother Sister Brother filmine verdi. Bunun yanı sıra ana yarışmada Jüri Büyük Ödülü’nü Kaouther Ben Hania’nın The Voice of Hind Rajab‘ı kazanırken, En İyi Yönetmen ödülü ise The Smashing Machine filmiyle Benny Safdie’nin oldu.
82. Venedik Film Festivali’nde ödül kazanan filmlerin tamamı şu şekilde:
Ana Yarışma
En İyi Film – Altın Aslan: Father Mother Sister Brother (Yön. Jim Jarmusch)
Jüri Büyük Ödülü – Gümüş Aslan: The Voice of Hind Rajab (Yön. Kaouther Ben Hania)
En İyi Yönetmen – Gümüş Aslan: Benny Safdie (The Smashing Machine)
Jüri Özel Ödülü: Sotto le Nuvole / Below the Clouds (Yön. Gianfranco Rosi)
En İyi Senaryo: Valérie Donzelli, Gilles Marchand (A Pied d’oeuvre / At Work)
En İyi Kadın Oyuncu: Xin Zhilei (Rì guà zhōng tiān / The Sun Rises On Us All)
En İyi Erkek Oyuncu: Toni Servillo (La Grazia)
En İyi Genç Oyuncu – Marcello Mastroianni Ödülü: Luna Wedler (Silent Friend)
Orizzonti (Horizons)
En İyi Film: En El Camino / On the Road (Yön. David Pablos)
En İyi Yönetmen: Anuparna Roy (Songs of Forgotten Trees)
Jüri Özel Ödülü: Harà Watan / Lost Land (Yön. Akio Fujimoto)
En İyi Senaryo: Ana Cristina Barragán (Hiedra / The Ivy)
En İyi Kadın Oyuncu: Benedetta Porcaroli (Il rapimento di Arabella / The Kidnapping of Arabella)
En İyi Erkek Oyuncu: Giacomo Covi (Un anno di scuola / A Year of School)
En İyi Kısa Film: Utan Kelly / Without Kelly (Yön. Lovisa Siren)
Geleceğin Aslanı – Luigi De Laurentiis Ödülü: Short Summer (Yön. Nastia Korkia)
Venice Immersive
Büyük Ödül: The Clouds Are Two Thousand Meters Up (Yön.Singing Chen)
Jüri Özel Ödülü: Less Than 5GR of Saffron (Yön. Négar Motevalymeidanshah)
Başarı Ödülü: A Long Goodbye (Yön. Kate Voet, Victor Maes)
Venice Classics
En İyi Restore Edilmiş Film: Mata Hari (Yön. Joe Beshenkovsky, James A. Smith)
Sinema Üzerine En İyi Belgesel: Bashu, gharibeye koochak / Bashu, the Little Stranger (Yön. Bahram Beyzaie)
AP News’un aktardığına göre; Alexander Payne başkanlığındaki jüri, en iyi filmden yönetmenliğe, oyunculuklardan senaryo ödüllerine kadar kararlarını verirken, sinema dünyası gözünü bu kararlara dikmiş durumdaydı. Çünkü Venedik’in ödülleri, yalnızca Avrupa’da değil, Oscar yarışının da önemli habercileri olarak görülüyor.
Öte yandan, Vulture’nin haberine göre; festivalin “standing ovation” (ayakta alkışlama) geleneği, filmlerin nasıl karşılandığını gözler önüne seriyor. The Voice of Hind Rajab, 21–23 dakikaya ulaşan ayakta alkışla bu yılın rekorunu kırdı. Onu The Smashing Machine ve The Testament of Ann Lee (15 dk), Frankenstein (14 dk) ve A House of Dynamite (11,6 dk) izledi. Alkış süreleri elbette resmi ödüllerin garantisi değil; ancak izleyici coşkusunun ve filmle kurulan duygusal bağın güçlü göstergeleri olarak yorumlanıyor.
Böylece Venedik, bir yandan jüri kararlarıyla tarihe not düşerken, bir yandan da dakikalarca süren alkışlarla sinema büyüsünün hâlâ canlı olduğunu hatırlatıyor.
1932’de başlayan Venedik Film Festivali, dünyanın en eski film festivali olma unvanını taşıyor. Altın Aslan gibi prestijli ödüller, sinema tarihine yön veren pek çok filmi ilk kez burada taçlandırdı. Ancak festival yalnızca ödülleriyle değil, sahne arkasındaki skandallar ve kırmızı halıdaki dedikodularıyla da bilinir.
Geçmiş yıllarda yönetmenler ile jüriler arasında yaşanan tartışmalar, siyasi göndermeler nedeniyle protesto edilen gösterimler ve yıldızların kırmızı halıda yarattığı moda fırtınaları festivalin ayrılmaz parçaları oldu. 1968’de öğrencilerin sinema politikalarına dair gösterileri, 2011’de Roman Polanski tartışmaları ya da yıldızların özel hayatlarına dair söylentiler festivalin belleğinde ayrı bir yer tutuyor.
Bu haberler de ilginizi çekebilir:
Her yıl basının ilgisini çeken “standing ovation” süreleri, kimi zaman filmlerin tanıtım stratejisine dönüşürken, gala partilerinde yaşanan anekdotlar da festivalin dedikodu hanesine yazılıyor. Venedik böylece yalnızca sanatın değil, sinema dünyasının parlak ve gölgeli yüzlerinin de sergilendiği bir sahne olmaya devam ediyor.
Velev'i
Google Haberler üzerinden takip edin
