Cadılar Bayramı yaklaştıkça, sinema sektöründe de haliyle korku hikâyeleri ve doğaüstü olaylara ilgi de artıyor. Netflix geri durur mu, o da fırsat kaçırmadı elbette: Gerçekten Korkmaya Hazır mısınız? isimli yeni bir belgesel yayınladı.
Belgesel her ne kadar ismiyle “hazır mısınız?” diye sorsa da izlerken ister istemez içinden geçiriyorsunuz: “Acaba gerçekten mi, yoksa bana öyle mi hissettirmeye çalışıyorlar?” Daha fragmanını izlerken bile o merak ve hafif ürperti hissi geliyor; ekranın başına geçtiğinizde ise çoğu zaman bu merak, güvenli bir “tamam, biraz ürperdim” noktasına yerleşiyor.
Korkutmayı vadediyor ama rahatsız etmiyor
Belgesel, klasik formülle ilerliyor: Önce paranormal olay yaşayan insanların deneyimlerini aktarıyor, ardından dramatik canlandırmalarla sahneleri destekliyor. Chris Di Cesare’in tuhaf olayları ve malikâne hikâyeleri en dikkat çekici kısımlar. Ama işin tuhaf tarafı, bu reenactment sahneleri bazen o kadar teatral ki insan ister istemez gülümsemekten kendini alamıyor. Yani evet, ürperiyorsunuz, ama bir yandan da “bu sahne biraz fazla Hollywood kokuyor” diyorsunuz. İşte tam burada belgesel, izleyiciyle minik bir oyun oynuyor: korkutmayı vadediyor, ama sizi fazla rahatsız etmeyecek kadar nazik kalıyor.
James Wan’in adı tanıtımlarda geçiyor ve ister istemez beklenti yükseliyor. Ama Wan burada korku filmi çekmiyor, belgeselin atmosferini şekillendiren bir rehber gibi duruyor. Belli ki “ürperin ama fazla korkmayın” mantığı hâkim. Bu da demek oluyor ki sahneler bazı yerlerde tam vurucu değil; karanlık, sessizlik ve hafif müzikle ürperti yaratmaya çalışıyor ama çoğu zaman sadece “biraz tüylerim diken diken oldu” dedirtiyor. Yani gece lambasını açıp yatakta uyuyamama noktası pek yok.
Ürperti daha kalıcı kılınabilirdi
Belgeselin en güçlü tarafı atmosfer kurma becerisi. Işık, gölge, melodi ve efektler özenle yerleştirilmiş. Kameranın açısı ve çekim tarzı izleyiciye “bu bir gerçek olay” hissi veriyor. Röportajlar ve reenactment geçişleri gayet akıcı; insan bir bölümden diğerine kopmuyor, merak duygusu bir nebze de olsa canlı tutuluyor. Ama o “işte şimdi bir şey olacak” anları, beklediğiniz kadar sert değil. Yani ürperti var, ama sizi ekranın başına çivileyecek türden değil.
Aslında belgesel, korku seven ama aşırı gerilmek istemeyen izleyici için ideal. Bir yandan merak uyandırıyor, bir yandan da güvenli bir alan bırakıyor. Ama izleyici olarak biz biraz daha cesur olmasını isterdik. Mesela bazı vakaların daha derinlemesine işlenmesi, reenactment sahnelerinin doğal ve inandırıcı olması, hatta James Wan’in biraz daha müdahil olması, ürpertiyi daha kalıcı kılabilirdi. Şimdilik elimizde, güzel paketlenmiş, teknik olarak sağlam ama ruh olarak biraz temkinli bir ürün var.
Kısaca özetlemek gerekirse Gerçekten Korkmaya Hazır mısınız? ismiyle cesur gözüküyor, ama sizi fazla zorlamıyor. İzlerken hem ürperiyorsunuz hem de “tamam, bunu geçtik” diyorsunuz. Netflix’in bu tarz belgesellerinde sık görülen bir durum: şık ambalaj, güvenli içerik, hafif ürperti. Ama ne yazık ki izleyiciye o kalıcı korku deneyimini sunamıyor.
Velev'i
Google Haberler üzerinden takip edin
