Michael Ende’nin klasik romanı 'Momo', Christian Ditter tarafından günümüz dünyasına uyarlanırken eleştirmenler, filmdeki kapitalizm eleştirisi ile görsel tercihler arasındaki dengenin zayıfladığını söylüyor.
Alman yazar Michael Ende’nin 1973 tarihli romanı Momo, Christian Ditter yönetiminde yeniden beyazperdeye taşındı. Almanya’da 2 Ekim 2025’te vizyona giren film, kısa sürede hem eleştirmenler hem de izleyiciler arasında tartışmalara neden oldu.
Filmde “Gri Adamlar”, zamanı çalan anonim bir güç olarak yeniden yorumlanıyor. Bu kez “zaman hırsızları”, sigaralarıyla değil, dijital cihazlarıyla zamanı buharlaştırıyor.
Variety, yapımı “görsel olarak etkileyici ama tematik açıdan yüzeysel” olarak nitelendirirken, OutNow sitesi filmin “romantik fantezi ile alegori arasında sıkıştığını” yazdı.
Bazı eleştirmenler, Momo’nun teknolojik çağın eleştirisine dönüştürülmesini “asıl şiirsel özü zedeleyen bir güncelleme” olarak değerlendiriyor. Buna karşın yönetmen Ditter, Welt gazetesine verdiği demeçte, “Zamanın kaybı artık cüzdanımızdan değil, ekranlarımızdan yaşanıyor” sözleriyle savunmasını yaptı.
Yapımın dünya prömiyeri Zürih Film Festivali’nde gerçekleştirildi. Film, Hırvatistan ve Slovenya’da çekildi; uluslararası kadrosunda Thomas Kretschmann ve Luna Wedler gibi isimler yer alıyor.
Romanın 1973’teki ilk yayımlanışından bu yana süregelen “zamanı kim çalıyor?” sorusu, bu kez sosyal medya çağının ritminde yeniden yankılanıyor.
Momo, Alman yazar Michael Ende tarafından 1973 yılında yayımlanan alegorik bir romandır. Hikâye, zamanı “tasarruf” bahanesiyle çalan gizemli “Gri Adamlar”a karşı duran küçük bir kız çocuğu, Momo’nun mücadelesini anlatır. Roman, hız, verimlilik ve modern yaşamın insan ruhunda açtığı boşlukları masalsı bir dille işler. Zamanın paraya dönüştüğü bir dünyada, Momo’nun en büyük gücü —insanları gerçekten dinleyebilme yetisi— olarak öne çıkar. Eser, yayımlandığı günden bu yana yalnızca bir çocuk klasiği değil, aynı zamanda kapitalizm eleştirisi ve “yavaş yaşam” felsefesinin simgesi olarak da okunur.
Michael Ende’nin 1973 tarihli romanı Momo, yayımlandığı günden bu yana farklı biçimlerde sahneye ve perdeye uyarlandı.
İlk sinema uyarlaması 1986’da Almanya’da çekildi. Yönetmen Johannes Schaaf, küçük kahraman Momo’yu Radost Bokel’in canlandırdığı filmde, orijinal eserin masalsı atmosferini Roma sokaklarında yeniden kurdu. Yapım, Bavyera Film Ödülleri’nde genç oyuncu ödülünü kazandı.
2001 yılında Almanya-İtalya ortak yapımı “Momo, alla conquista del tempo” (Momo, Zamanın Peşinde) adlı televizyon dizisi yayımlandı. Bu versiyon, hikâyeyi çocuk izleyicilere uyarlayan ilk denemeydi.
Roman ayrıca birçok kez tiyatroya uyarlandı; Berlin’deki Theater an der Parkaue yapımı, kukla tiyatrosu ve modern dansı harmanlayarak büyük ilgi gördü. 2012’de besteci Wilfried Hiller, eseri Momo – Die Legende vom gestohlenen Zeit (Momo – Çalınan Zamanın Efsanesi) adıyla çocuk operasına dönüştürdü.
2025’te vizyona giren Christian Ditter uyarlaması, Momo’nun “zamanı geri alma” öyküsünü dijital çağın hız ve tüketim baskısıyla ilişkilendirerek modernleştiriyor.
Velev'i
Google Haberler üzerinden takip edin
