Ahmet Çakır’la bir gün buluşup uzun uzun edebiyattan konuşma sözümüz gerçekleşmedi. Araya hayat, devlet, darbeler ve başka şeyler girdi. Buluşabilseydik gözlerine bakıp son bir kez şöyle diyecektim: Ahmet Abi teşekkür ederim.