Pamuk tarlalarından sahnelere, düğün meydanlarından yalnız yüreklerin en derin köşesine uzanan bir sesti... Hayat onu oradan oraya savurdu, ama o hep türkülerine sığındı. Mezopotamya rüzgârına karışan sesi, Fırat’ın kıyılarında, Urfa’nın taş sokaklarında, gurbetçilerin radyolarında yankılanmaya devam edecek. Çünkü bazı sesler ölmez; halkın dilinde, hatıralarında ve sevdalarında sonsuza dek yaşar.