Kötü edebiyat iktidarını okuyucuya mı borçlu?
Düşünmek bir “zahmet”e dönüşmüş vaziyette; okur drajeler halinde almak istiyor kitabı… Kitabın uyandıracağı hisleri, fikirleri… Hatta bunları belirgin şekilde tasnif etme derdinde. Kurgu peşinde koşan yok. Üslup kimsenin umurunda değil. Özgünlük, yaratıcılık da ne ola ki… Hele aykırılık!