22 yıl önce başladığı yerde “Özgür, bağımsız, çok sesli bir yazılı ve görsel basın, demokratik rejimin güvencesidir” diyen AKP’nin bugün vardığı yerde tek sesli ve itaatkâr toplum yaratma girişimleri arasındaki fark, çürümüşlüğün ilanından başka bir şey olmasa gerek. Toplumsal rıza üretebilmekten çoktan uzaklaşmış, meşruluğunu kaybetmiş AKP’nin elinde sopadan başka bir şey kalmış gibi görünmüyor.