RUHUN düşünsellikle ilgili yanı.
Zihin, hemen hemen “ruh”un eşanlamlısıdır. Ruh düşünsel-duygusal bütünlüğü karşılarken zihin daha çok düşünsellikle ilgilidir.
Kimi sözlüklerde “anlama, kavrama, akılda tutma, anlayış, kavrayış” gibi manalara geldiği söylenir. Eski kaynaklarda genellikle “idrak yeteneği veya gücü” diye tanımlanır.
Bazen de İng. “mind” karşılığında kullanılır. Bu durumda da şu seçenekler çıkar karşımıza:
1. Tüm zihinsel ve ruhsal süreçlerin düzenli bütünlüğü ve bunların dayandığı yapısal ve işlevsel zihin ögeleri. Daha dar anlamda algı, dikkat, düşünme, problem çözme, dil, öğrenme ve bellek gibi bilişsel etkinlikler ve işlevler bütünü. Beyin ve işlevleri ile zihin arasındaki ilişki her zaman büyük bir tartışma konusu olmuştur ve olmaya devam etmektedir.
2. Yeterli biyolojik karmaşıklığa ulaşmış olan bir beyinden otomatik olarak türeyen özellikler kümesi. Bu anlamda, zihin, hayvanlarla paylaşılan bir özellik değil, insana özgü bir özelliktir.
3. Beyinden ayrı olarak düşünülen, maddi olmayan bir varlık olarak ele alınan insan bilinci.
4. Beynin kendisi ve etkinlikleri. Bu görüşe göre, beyin, hem anatomik bir organ hem de bu organın yaptıklarıdır.
