1. ÇOK yüce. ulu, mertebesi üstün olan…
2. Yüksek, üst.
ATABE-İ ULYÂ: Çok yüce eşik, padişah katı.
HÂFE-İ ULYÂ: Tabîî durumunda bulunan bir organın veya kemiğin yukarıya tesadüf eden kenarı.
MEHD-İ ULYÂ: Tahta cülus eden padişahın hayatta olan annesi.
