MERKEZ sağ ekonomik politikaların merkez sol sosyal politikalarla sentezini savunarak sağ ve sol siyaseti uzlaştırmaya çalışan merkezciliğe benzer bir politik konum; başka bir deyişle Modernleşmiş Sosyal Demokrasi…
Kapitalizmin örgütlenme biçimleri karşısında gerek farklı sistem arayışları, gerek sistem içi düzeltme arayışları sınıflar arası güç dengelerindeki değişime göre farklı görünümler almaya zorlayabilir.
Kapitalizm ile sosyalizmin siyah ve beyaz sınırları, sistemler arası geçişin gri rengini belirleyen farklı ideolojilere de alan açmıştır zamanla.
Bu gri yol, bazı kişiler tarafından geçişin sancılı olmaması gerektiği algısını yaratırken, bazı
kişiler tarafından da var olan sistemin iyi yönlerinin ortaya çıkarılması olarak değerlendirilmiştir.
İki sistem arasındaki söz konusu yol genellikle Üçüncü Yol olarak karşımıza çıkar.
19. yüzyıl ortalarından itibaren Bernstein ve Kautsky ile anılmaya başlayan revizyonist sosyalizmin bir takipçisi olarak değerlendirilen Üçüncü Yol, liberalizm ve sosyalizm arasında, devletin kısmi müdahalesine izin veren bir yaklaşım olarak değerlendirilmektedir.
James Petras’ın dönemselleştirdiği1 Üçüncü Yol’un ilk evresi olan 19. yüzyıl Tarihsel Üçüncü Yol yaklaşımları, sosyalizm ile liberalizm arasında farklı bir yol önerisiyle karşımıza çıkmış, klasik sosyal demokrasinin patikasını belirlemiştir.
“İnsani yüzlü neoliberalizm” olarak da tanımlanan Üçüncü Yol söyleminin popülerliğini sağlayan, 1998’de Fabian Toplumu aracılığıyla Üçüncü Yol bildirisini hazırlayan Blair’in aksine, 1996 yılında yaptığı ulusal konuşmasındaki söylemleriyle Bill Clinton olmuş, ancak Avrupa’da daha çok alıcı bulan bu politikalar daha sonra Blair ile özdeşleşmeye başlamıştır.
Kaynak:
Çiğdem Demircan, ÜÇÜNCÜ YOL VE YOLUN SONU
