1. BAŞKALARININ sırtından geçinen, asalak yaşayan (kimse); dalkavuk, çanak yalayıcı, otacı…
2. (teşmil) Sonradan sığınan, sığıntı…
3. (Bitki için) Asalak, parazit.
4. Harabe, yıkık dökük.
Arapça ṭufaylī طفيلي “parazit, asalak” sözcüğünden alıntıdır. Bu sözcük Arapça ṭufayl طفيل “yavrucuk, yumrucuk, ur” sözcüğünün +ī ekiyle nisbet halidir.
TUFEYLİYAT: Kendi başlarına beslenmeyip başka bir bitki üzerinden yetiştirilen bitkiler veya hayvanlar…
