GRUP içinde bulunmaktan kaynaklanan süreğen mantıksız korkular, sosyal fobi olarak adlandırılır. Toplumdan kaçınma biçiminde ortaya çıkan sosyal fobi, kişinin sosyal yaşamını çeşitli düzeylerde sınırlar. Sosyal fobisi olan kişi, topluluk önünde konuşamaz, grubun sohbetine katılamaz ve fikrini açıklamaktan çekinir.
Dikkatlerin üzerinde olabileceği ve performans sergileyeceği bütün sosyal etkinliklerden kaçınır; çünkü kendisini küçük düşürecek hatalar yapacağını ve kızaracağı, utanacağı durumlara düşebileceğini düşünür. Topluluk içinde yemek yerken, yemeğin üzerine döküleceği veya boğazına kaçacağı endişelerini taşır. Bu kaygılarından dolayı toplum içinde konuşurken, kızarır, kekeler, terler, nefesi kesilir, sık sık yutkunur, kalbi hızla çarpar, söyleyeceklerini unutur ve adeta hafıza kaybına uğrar.
Birçok insan büyük kalabalıklar önünde konuşmaktan çekinir, konuşma mecburiyetinde olunca ilk başlarda sosyal fobi belirtileri gösterebilir; fakat konuşma ilerledikçe bütün tepkileri normale döner. Daha sonraki konuşmalarında daha rahat bir tavır sergiler. Sosyal fobide, korkular şiddetli ve kronik seyirlidir. Korku duyulan sosyal durum karşısında daima aynı kaygılı durum yaşanır. Bu korku durumu zaman zaman panik atak biçimine dönüşebilir. 18 yaşından küçük çocuklarda böyle bir bozukluğun varlığından söz edebilmek için, belirtilerin en az 6 ay devam etmesi gerekir.
Sosyal fobiler hafif ve ağır biçimlerde görülür. Kişinin yaşamını ileri düzeyde sınırlamadıkça önleme çarelerine pek başvurulmaz. Bireyi birçok yönde sınırladığı veya sıkıntıya soktuğu için, depresyon, alkol ve madde bağımlılığı, çalışma performansında düşüş ve intihar eğilimi görülebilir.
