İLK kez Paul Briquet tarafından tanımlanan somatizasyon sendromu, 1970’lere kadar histeri olarak tanımlanmıştır. Bedensel ağrı ve rahatsızlıkların sürekli hissedildiği bir bozukluktur. Bedenin bir veya daha fazla noktasında ağrılar oluşur. Aslında bu ağrıların organik bir nedeni yoktur. Bu nedenle kişi, doktordan doktora koşar, ağrılarının sebebini öğrenmeye ve ağrılarından kurtulmaya çalışır. Ağrılar bireyin bütün yaşamını olumsuz etkiler. Mesleki veya okul yaşamında potansiyelinin altında başarı sergiler, ailesiyle çeşitli sorunlar yaşar; çünkü bu durum kişinin sorumluluktan bir kaçışı olarak değerlendirilir.
Bozukluk genç yaşlarda başlar ve yıllarca devam eder. Hissedilen ağrı ve hastalıklardan bazıları şöyle sıralanabilir: Sağırlık, körlük, ses kısıklığı, felç, çift görme gibi nörolojik semptomlar, karın ağrısı, mide bulantısı, kusma, geğirme, idrar güçlüğü, ishal, kabızlık gibi mide ve bağırsak problemleri, adet düzensizliği, adet bozukluğu, aşırı kanamalar gibi kadınlara özgü sorunlar, sertleşmeme, cinsel soğukluk, vajinismus, istek azlığı gibi cinsel işlev bozuklukları, kol, bacak, omuz, göğüs gibi bölgelerde görülen kas ve eklem ağrıları, kalp çarpıntısı, nefes alma güçlüğü, baş ağrıları, baş dönmesi vb.
Genellikle süreğen bir hal alır. Kişi, zamanın bir kısmını ağrılarına çözüm aramakla geçirir: Birçok doktora gider, film, MR ve tomografi çektirir, test ve tahliller yaptırır ve birçok ilaç kullanır; ama ağrılarına hiçbir faydası olmaz ve şikayetleri bir türlü eksilmez. Bazı rahatsızlık ve ağrılar kendiliğinden yok olur veya etkileri azalır.
Bozukluğun temelinde bireyin kendini cezalandırma duyguları yer alır. Birey, başkalarına duyduğu nefret ve öfkeyi önce bastırır, sonra yavaş yavaş bu olumsuz duyguları kendine yöneltir. Somatizasyon sendromu yaşayan bireylerin, cezalandırıcı ve üstbenlerinin çok güçlü olduğu bir kişilik yapısına sahip oldukları belirlenmiştir. Ayrıca kalıtsal olabileceği yönünde iddialar da bulunmaktadır. Bozukluğun tedavisinde en etkin yol psikoanalitik psikoterapi yöntemidir.
