YUNUS Emre’nin dinî nasihatler içeren mesnevi türünde Türkçe eseri.
Eserde insan için imtihan yeri olan bu geçici dünyada, kişinin nefsi ile olan mücadelesi ve insan-ı kâmil olma yolları anlatılmaktadır.
Türk İslam düşünce dünyasının zirve şahsiyetlerinden Yunus Emre “Risâletü’n Nushiyye” adlı mesnevisinde, nefsin terbiyesi konusunu İslam ahlakı ve inancı çerçevesinde ele almıştır.
Adı, “Nasihatler Kitabı” anlamına gelir. Yunus’un ilk eseri olan Dîvân’ndan sonra ikinci ve son eseridir. Risalenin sonunda yer alan “Söze tarih yedi yüz yediydi, Yunus canı bu yolda fidiydi” mısrasında 1307 veya 1308 yılında yazıldığı tarih düşme sanatıyla belirtilmiştir.
Nasihatname türünün Anadolu’daki ilk örneklerinden biri olan eser, bireyin nefsi ile başa çıkabilmesi için yaptığı mücadeleyi konu edinir. Eserde İslamiyet’in öne çıkardığı değerler Anadolu insanına sembolik bir dille, somutlamalar yaparak anlatılmıştır.
Eserin beş nüshası bulunmaktadır:
Bir nüsha Fatih Kitaplığında,
Bir nüsha Üsküdar Selimağa Kitaplığında,
Bir nüsha Beşiktaş Yahya Efendi Kitaplığında,
Bir nüsha Nur-i Osmani Kitaplığında,
Bir nüsha Taşbasması kitaplığındadır.
