1. YERİNDEN yurdundan ayrılıp başka bir ülkeye yerleşmek için giden, göç eden kimse, göçmen.
2. İ.S. 622’de Hicret’e izin verilmesi üzerine Hz. Muhammed’den önce, onunla birlikte veya daha sonra Mekke’den Medîne’ye göç eden sahâbelerden her biri.
3. Bir ülkeye başka bir ülkeden göç etmek suretiyle gelip yerleşen.
Muhacir, Osmanlı İmparatorluğu dönemi sonlarından itibaren Balkanlar’dan mecburi göç yaşayıp Anadolu’ya gelenlerin genel adıdır. Türkçeye “Mekke’den Medine’ye göç eden” anlamındaki Arapça sözcükten geçmiştir. Marmara bölgesinde günlük konuşma dilinde “Mâcır” olarak telaffuz edilir.
Osmanlı-Rus Savaşı ve Kafkasya Savaşı (19. yüzyıl) sırasında Kafkasya’dan göçenler de Muhacir olarak adlandırılır.
1923 yılında yapılan Lozan Antlaşması gereği Türkiye’deki Hristiyan halklar ile Yunanistan’daki Müslüman halkların değiş tokuşu yapılmış, mallarına karşılık mal verilerek mübadele edilmişlerdir.
