1. (Müzik) BİR şarkı veya bestenin geçki yapmaya yarayan orta hanesi.
2. Ara, mâbeyn.
3. Bir şeyin ortası, vasat.
4. Kemer bağlanacak yer, bel.
MEYANCI – MİYANCI: Bir işte araya giren, ara bulan kimse, aracı.
MEYANCILIK – MİYANCILIK: Meyancı olma durumu, aracılık, tavassut.
MEYAN BALI: Meyan kökü adıyle bilinen tatlı bitkiden elde edilen şurup.
MEYAN KÖKÜ: Köklerinden elde edilen koyu renkli ve lifli bir bitkidir. Tatlı bir tadı vardır ve bu nedenle çeşitli yiyeceklerde ve içeceklerde doğal tatlandırıcı olarak kullanılır. Ayrıca geleneksel tıpta kullanımı da yaygındır ve çeşitli sağlık faydaları olduğuna inanılır.
Meyan (Miyan)-bend: Kuşak.
Meyan (Miyan)-beste: Belini bağlamış, işe hazır.
Meyan (Miyan)-dar: Alış veriş vb. işlerde aracılık yapan (kimse), aracı, tellâl.
Meyan (Miyan)-gir: Ara bulan, ara bulucu.
Edebiyatta miyan ne demek?
Murabbaya benzer. 5 ya da 6 dizelik bentlerden de oluşabilir. Üçüncü dizeye miyan, dördüncü dizeye nakarat denir. Aşk, sevgili, ayrılık, içki ve eğlence konularında yazılır. Divan edebiyatının ilk şarkı yazarı Nail-i Kadim’dir.
