1. ESKİ dilde ‘sevinç’, ‘mutluluk’… Çoğulu: Meserrat.
2. Reşat Nuri, Yaşar Kemal, Edip Cansever, Orhan Kemal, Sait Faik gibi isimlerin sohbet duraklarından biri.
Meserret-âgin: Sevinç dolu, çok sevinçli.
Meserret-âver: Sevinç getiren, sevindiren, mutlu eden.
Meserret-bahşâ: Sevinç bağışlayan, sevinç veren.
Meserret-efzâ: Sevinç arttıran.
Lebrîz-i meserret: Bir türlü suya kanmayan, doymayan (kimse).
