EV hanımı, evi idare eden kadın, kâhya kadın…
Dilimize Arapça karşılığıyla değil, Farsça’daki anlamıyla geçmiştir. Zaman zaman ‘yalancı’ anlamına geldiği kuşkusuna düşülmesi bundandır.
Kezban, her nedense Yeşilçam’da, genelde İstanbul’a yeni gelmiş köylü kızları bünyesine katan, yaşlı, elinden sigarası düşmeyen patroniçe, genelev işletmecisi olarak çıkar karşımıza.
Bundan olsa gerek “Kezban’ın evine dönmek” deyimi türemiştir zaman içinde.
