FAYDA maksimizasyonu peşinde koşan birey; sadece kendi çıkarını düşünen egoist ve hedonist birey… Kişisel çıkar ve zenginlik arzusundan tam bilgi üzerinde rasyonel olarak hareket eden bir kişi.
İktisat teorisinin temel varsayımları arasında olan homoekonomikus, Türkçe deyişle iktisadi birey (insan), sadece iktisadi saiklerle hareket eden bir tipolojidir.
İktisadi (rasyonel) insan varsayımının kabulü yaygın olarak John Stuart Mill’in (1865) çalışmalarına kadar götürülebilmektedir (Karabıyık, 2016: 59). 1874 yılında Walras, 1879 yılında Jevons ve 1888 yılında yapmış olduğu çalışmalarıyla Menger varsayımlarında bir araç olarak homo economicus’u kullanmışlardır.
Homo Economicus’un neoklasik teorideki ilk rolü, ulusal ekonomide daha fazla büyümeyi ve sıradan vatandaşların refahını hızlandırmak için yasaları ve ilkeleri keşfetme genel hedefini içerecek şekilde özetlenir.
