GENELLİKLE otoriter bir rejimden demokratik bir rejime (ya da tam tersi) geçişin tamamlanamaması sonucunda ortaya çıkan karma bir siyasi sistem türü…
Hibrit rejimler, düzenli seçim hileleri yapan, adil yönetilemeyen ve özgür olmaları engellenen ulusların maruz kaldıkları rejimdir. Bu uluslarda genellikle siyasi muhalefet üzerinde baskı uygulayan hükümetler, bağımsız olmayan yargılar, yaygın yolsuzluk, taciz ve medyaya uygulanan baskı, sansür; anemik hukuk devleti ve az gelişmiş siyasi kültür, düşük düzeylerde kusurlu demokrasilerden daha belirgin hatalar bulunur.
Bu siyasal rejimler demokratik geçişin tamamlanmamış olması sonucunda otoriter bir temelde ortaya çıkmaktadır. Hibrit rejimler otokratik özellikleri demokratik özelliklerle birleştirir; hem siyasi baskıları hem de düzenli seçimleri aynı anda gerçekleştirebilirler.
“Melez rejim” terimi, otokrasi veya demokrasi ikilemine karşı çıkan siyasi rejimlere ilişkin çok biçimli bir görüşten kaynaklanmaktadır. Hibrit rejimler kaynak ülkelerin (petro-devletler) karakteristik özelliğidir. Bu tür rejimler istikrarlı ve dayanıklıdır.
Melez bir rejim aynı zamanda liberal olmayan demokrasi, kısmi demokrasi, düşük yoğunluklu demokrasi, boş demokrasi veya güdümlü demokrasi olarak da adlandırılabilir. Bu, seçimler yapılmasına rağmen sivil özgürlüklerin olmayışı nedeniyle vatandaşların gerçek gücü kullananların faaliyetleri hakkındaki bilgilerinin kesildiği bir yönetim sistemidir; dolayısıyla “açık toplum” değildir.
Ne ‘özgür’ ne de ‘özgür değil’ olarak sınıflandırılan, ancak ‘muhtemelen özgür’ olarak sınıflandırılan, demokratik ve demokratik olmayan rejimler arasında bir yere düşen birçok ülke var. Bunun nedeni, hükümetin yetkilerini sınırlayan bir anayasanın mevcut olması, ancak iktidardakilerin bu anayasanın özgürlüklerini göz ardı etmesi veya özgürlüklere ilişkin yeterli bir yasal anayasal çerçevenin mevcut olmaması olabilir.
Hibrit rejimlere anokraktik rejimler de denilmektedir. Bu rejimler demokrasi olmamaları açısından benzersizdir. Bunun yerine, anokratik rejimler demokratik bir yasama organına sahip diktatörlüklerdir. Ülke içinde çatışmanın artmasına neden olabilecek demokratik ve otokratik niteliklerin bir karışımına sahiptirler. Bu tür rejimler, yönetici seçkinler ciddi hak ihlallerinden kaçındığı, seçimleri çalmadığı veya iptal etmediği sürece var olabilir. Bu rejimlerin var olması ve çökmemesinin bir diğer anahtarı da iktidardaki rejimin, hak ihlallerinin iyi duyurulmamasını sağlamasıdır, bu da yönettikleri insanlar arasında daha fazla heyecana yol açacaktır. Örneğin Küba anokratik bir rejimdir.
