NORMAL koşullarda korku duyulmayacak durum ve nesnelere karşı geliştirilen anlamsız korkulara fobi denilir. Korku, insan yaşamı için gerekli bir duygudur; çünkü insan korku sayesinde yaşamını sürdürebilmektedir.
Korku olmazsa insan, ölüm riski yüksek olan tehlikeli durum ve davranışlardan uzak durmaz. Fobiler, tehlikesiz durum veya nesnelere karşı duyulan korkular olduğu için, bireyin yaşamını korumak bir yana, çekilmez hale getirir.
Kişi, korkularının mantığa uymadığının ve çok anlamsız olduğunun farkındadır ama onların esaretinden kendini kurtaramamaktadır. Fobik durum veya nesneyle karşılaştığında panik nöbetinde görülen belirtileri gösterir; korku veren durum veya nesneden uzaklaşınca tepkileri normale döner.
Fobilerin oluşmasında psikolojik ve biyolojik etkenler birlikte veya ayrı ayrı rol oynamaktadır. Fobilerin tedavisinde ilaçlar, psikoterapi ve gevşeme teknikleri kullanılır. Kronikleşen fobik bozukluklar da vardır. Özelikle özgül fobiler yaşam boyu devam edebilir.
Fobiler, Latince kavramlarla ifade edilir ve sıralandığında uzun bir liste ortaya çıkar; çünkü korku duyulabilecek her obje bir fobi olarak adlandırılır. Bazı fobiler şöyle sıralanabilir:
Zoofobi: Hayvan korkusu
Akrofobi: Yükseklik korkusu
Klostrofobi: Kapalı yer korkusu
Agorafobi: Açık yer korkusu
Ailurofobi: Kedi korkusu
Kinofobi: Köpek korkusu
Ekuinofobi: At korkusu
Ofidofobi: Yılan korkusu
Herpetofobi: Kertenkele korkusu
Antofobi: Çiçek korkusu
Eritrofobi: Yüz kızarması korkusu
Mizofobi: Pislik korkusu
Antrofobi: İnsan korkusu
Akuvafobi: Su korkusu
Brontofobi: Yıldırım korkusu
Astrafobi: Şimşek korkusu
Niktofobi: Gece korkusu
Koprofobi: Dışkı korkusu
Pirofobi: Ateş korkusu
Ksenofobi: Yabancı korkusu
Bu liste daha çok uzatılabilir ve sayısız fobi eklenebilir; ancak insan yaşamını birçok yönde olumsuz etkileyen ve kişiye ciddi sıkıntılar yaşatan üç temel fobi üzerinde durulacaktır.
