KENDİNDEN çok başkalarını düşünen, başkalarının iyiliği için fedakârlık yapacak yaratılışta olan (kimse), özgeci.
“Tasavvuftaki diğerkâmlık da normal hayattakine benzer anlama sahiptir. Herhangi bir çıkar gözetmeksizin, koşulsuz başkalarına yardım etme anlamındadır. Kişinin başkalarını kendi nefsine tercih etmesidir. Kendinden çok başkalarını, yani diğerlerini düşünmesidir. Bencilliğe karşı olan diğerkâmlık cimrilik ve pintilik gibi kavramlara da karşıdır. Bu tarz davranışlardan da kaçınılması gerektiği diğerkâmlık anlayışının bir parçasıdır. Burada kastedilen düşünce, kendi gelişim ve gereksinimlerin kenara itilerek başkalarının çıkarlarını gözetmeye çalışmak anlamı değildir. Kastedilen düşünce, başkalarını da kendisi kadar düşünme, sevme anlamındadır.
Felsefede diğerkâmlık ise; Fransız düşünür filozof Auguste Comte (1798-1857) tarafından 1830 yılında ortaya atılan Altrüizm (Fr. altruiste) kavramı ile bir ahlak görüşü olarak yerini almış: “Başkalarının iyiliği için yaşama arzusu” olarak tarif edilmiş, ayrıca, toplumsal bir ilişki olduğu ve bireyle toplumun gerçek uyuşumuyla belirdiği, “başkalarının yararını da kendi yararı kadar gözetmek” ya da “diğer insanlara maddi veya manevi kişisel çıkar gözetmeksizin yararlı olmaya çalışmak ve ‘bencillik karşıtı hareketlerde bulunmak” olarak da tanımlanabilmektedir.” (Prof. Dr. Zafer KARAER)
Bir örnek:
O sözcüğü ne zaman söylesem gözlerim yaşarır. Öylesine özlemişimdir; bir anı, bir vasiyet gibi diğerkam oğlum gibidir, oğlum değildir benbenci, tamahında değildir dünyanın, ne bana benzer, ne ablasına, belki bir meczuptur oğlum, bir ermiş kadar tamahsızdır.”
Leyla Erbil, Eski Sevgili
