1. HALK edebiyatının seçkin ürünlerinin yazıldığı defterler, yazma kitaplar…
Bir tür antoloji sayılılar ve yazarlarının kim olduğu çoğu zaman bilinmez. Antolojiye benzeyen bu defterlere halk dilinde sığır dili ya da dana dili de denmektedir.
Her ne kadar cönklerde genel anlamda saz şairlerinin şiirleri yer alsa da, salt saz şairlerince yazılmış şiirlere yer verildiğini söylemek doğru olmaz. Çok sık olmasa da divan şairlerine ait şiirleri de ihtiva ederler. Dinî bilgiler ihtiva eden, çeşitli hutbe ve vaaz metinleri barındıran dini ağırlıklı cönkler de mevcuttur. Örnek olarak 16. yüzyılda Dede Efendi tarafından yazılmış olan Dede cöngü verilebilir. Bunların dışında cönkler dualar, şifa reçeteleri, büyü tarifleri, maniler, hikâyeler gibi birçok farklı bilgiyi barındırabilir. İçeriklerine göre cönkler, ilahi cöngü, aşık cöngü gibi isimlendirilebilir.
Türk edebi tarihinin önemli bir kısmını oluşturan aşık ve tasavvuf edebiyatları ile ilgili bilinenlerin çoğu cönkler sayesinde olmuştur. Metodolojik açıdan modern derlemelerden çok uzak olsalar da, cönkler eski dönemlerin halkını ve edebi hayatını anlamak için çok önemlidirler.
Türkçe ilk cönk ise 1384-1385 yılında, Bolu’da Ömer Ağa’nın Hasan tarafından yazılmıştır.
2. Gazeteci ve yazar N. Yalçın Dikilitaş, değişik gazetelerde sayfa ve ek olarak yayımladığı Cönk’ü, daha sonra aylık dergiye dönüştürmüştür. İlk sayısı Ekim 2004 tarihini taşıyan derginin sahibi Kemal Soylu, genel yayın yönetmeni ise N. Yalçın Dikilitaş’tır.
3. İlk sayısı Aralık 1967’de yayımlanan sanat dergisi.
4. 80’li yılların sonunda, Attila İlhan’ın yayınladığı popüler edebiyat ve sanat dergisi. Gazete kâğıdına basılıyordu; büyük boy ve renkliydi.
