1. (Arapça) TER.
2. Rakı. (Aslında Levant yöresine özgü üzüm, hurma veya şeker kamışından damıtılarak üretilen anasonlu bir içki.)
Arak, Arapça’da ter, terlemek anlamına gelir, rakı yapımında imbikten süzülen damlaların terlemeye benzetilmesi ile içki arak olarak adlandırılmış, bu isim zamanla ‘rakı’ sözcüğüne dönüşmüştür.
ARAK MUADDİ yahut MUADDİ ARAK: Filistin topraklarında bulunan bir butik damıtımevi.
3. Alevi inanç sisteminde, cem ibadetlerinin kendine özgü bağlamı içerisinde dâr, fiziksel olarak cemin icra edildiği meydanın merkezini karşılamak için kullanılan bir terimdir.
