Eşini bir hastalık sonucu kaybettikten sonra, varını yoğunu satan Milli Bau, 50 yaşındayken bir VW minibüs satın aldı. Bu minibüsle tek başına Suriye, Irak, Pakistan ve İran da dahil olmak üzere pek çok ülkeyi dolaştı.
© Milli Bau / Stadtarchiv Darmstadt
Milli Bau, sevimli Volkswagen (VW) aracınını yolun ortasına durdurup kadrajını ayarladığında, bugün bir müzenin koleksiyonunu zenginleştiren o fotoğrafı çekti: Birkaç çatısız toprak ev, olduğundan daha yüksek gözüken elektrik ve telefon direkleri, bir lastik firmasının direğe iliştirilmiş renkli reklam tabelası ve uzun gölgelerin ucunda efsanevi Ağrı Dağı… Eşi 1956 yılında amansız bir hastalık sonucu öldükten sonra, varını yoğunu satan Bau, 50 yaşındayken bir VW minibüs satın aldı. Bu otobüsle tek başına Suriye, Irak, Pakistan ve İran da dahil olmak üzere pek çok ülkeyi dolaştı. Bize kalanlar; özgür, korkusuz ve meraklı bir kadının etkileyici bir tanıklığı olarak arşivlerde ve koleksiyonlarda yerini aldı.
© Milli Bau / Weltkulturen Museum Koleksiyonu
Yıllar sonra Almanya’nın Darmstadt kentinde, kapsamlı bir fotoğraf etkinliğinin parçası olan 800 kare, Darmstadtlı fotoğrafçının 40’tan fazla seyahatine tanıklık eden 6 binden fazla fotoğraf ve slayttan oluşan mirasından seçilerek, ilk kez “Paris’e 5000 Kilometre” sergisinde görücüye çıkıyor.
Emilie (Milli) Bau, 1949 yılında Güney Amerika’da üç yıl süren bir keşif gezisine katılan tek kadındı. Yeni kurulan Die Welt gazetesi için uzak ülkelerden haberler yapacaktı. Geziyle ilgili notlarında “Dünyanın özgürlüğünü ve enginliğini kokladık” diye yazmıştı. Bu kokuya bağımlı hale geldi yıllar içinde.
Öte yandan, fotoğrafları ve notlarıyla somutlaşan objektifin arkasındaki kadının hikâyesi sürükleyici bir macera romanı gibi adeta. Bau, 1906 yılında Darmstadt’ta doğdu ve daha sonra uzun süre Hamburg’da yaşadı. Oğlu 1939’da orada doğdu ve sadece bir yıl sonra öldü. Travmatik bir deneyim olan bu olaydan sonra Bau, huzur bulamadı.
© Milli Bau / Weltkulturen Museum Koleksiyonu
Eşi de 1956’da bir hastalık sonucu öldükten sonra, hayata başka türlü bakmak istedi. Varını yoğunu sattı. 50 yaşındayken bir VW otobüs satın aldı. Bu minibüsle Suriye, Irak, Pakistan ve İran da dahil olmak üzere pek çok ülkeyi dolaştı. Her zaman tek başına, çoğu zaman en elverişsiz koşullar altında.
1940’ların sonunda Bolivya’ya yaptığı yolculuktan sonra, semersiz katırlarla haftalarca süren yolculuklardan ya da eksi 35 dereceye kadar soğuk gecelerden, zehirli yılanlardan ve sivrisineklerden bahsetti. Yolculuklarının çoğunda tehlikeli durumlar vardı. Ama onlardan her zaman ustalıkla kurtulmayı başardı.
© Milli Bau / Weltkulturen Museum Koleksiyonu
Tehlikeler bir yana, Bau’nun hayatı seyahat tutkusuyla şekillenmişti. Belki de bu, çocuğunun ölümünden sonra bir kaçışın, dertleriyle başa çıkmanın kendince bir yoluydu. Bau bu konuda hiç yorum yapmadı. Fakat ne yaptığını ve neyin kendine iyi geldiğini biliyordu: “Böyle seyahat ederken kendimi hiç yalnız hissetmiyorum.”
© Milli Bau / Weltkulturen Museum Koleksiyonu
Seyahatlerde uzun süreli konaklamaları da oluyordu. Bau, 1967’den 1974’e kadar İran’da kaldığı yedi yıl boyunca Şah’ın misafiri olmuş ve onun bahçeli evinde yaşamıştı. İran’ı konu alan eyahat kitabında Şah ailesinin olumlu bir resmini çizmiş ve ülkedeki insan hakları ihlallerini, muhaliflere reva görülen baskıları görmezden gelmişti.
Alman sanatçı seyahatlerini, tabiri yerindeyse son nefesine kadar sürdürdü. 2005’te 99 yaşında Darmstadt’ta vefatından önce 88 yaşındaydı ve Sibirya seyahati henüz bitmemişti.
Milli Bau birçok kadın için bir rol model oldu. “Bu benim hayatım ve onu istediğim gibi yaşıyorum” deme özgürlüğü özellikle o dönemde çok önemliydi.
Küratör Julia Reichelt ve yardımcıları Alice Pawlik ile Kathrin Stößer © Kunstforum der TU Darmstadt; André Hirtz
Küratörlüğünü Julia Reichelt’in yaptığı, fotoğraflardan çoğunun Weltkulturen Museum Koleksiyionu’ndan seçildiği “Paris’e 5000 kilometre” sergisi 27 Ekim’e kadar kentteki Kunstforum der TU Darmstadt galetesinde görülebilecek.
Velev'i
Google Haberler üzerinden takip edin
