Depremde yitirdiği polis oğlu Necip ile gelini Dilem'in cenazelerini aradı aylarca. Necip'in izini kimsesizler mezarlığında buldu, ancak gelininden hala bir haber yok. Antakya'da taksicilik yapan Mustafa Sönmez, depremin yıldönümünde, oğlunun bulunduğu mezarlığa komşu konteynerde yitirdiklerini anıyor...
Milyonlarca insanın hayatında kalıcı izler bırakan 6 Şubat depremlerinin üzerinden bir yıl geçti. Depremde resmi rakamlara göre 53 bini aşkın -bir yetkilinin ağzında kaçırdığı rakamlara göre ise 130 bin- kişi hayatını kaybetti. Hayatını kaybedenler için yıldönümünde geride kalan gözü yaşlı eşlerin, evlatların, anne-babaların acıları hala çok taze.
Antakya’da yaşayan taksici şoförü Mustafa Sönmez o acılı babalardan sadece biri. Tek erkek evladı Necip’i (35) ve gelini Dilem’i kıyamet gecesinde kaybetti. Haftalarca cenazelerinin enkazdan çıkartılması için bekledi. Depremin ardından çıkan yangın nedeniyle binadaki birçok kişi gibi Necip ve eşinin cenazeleri de bulunamadı.
Mustafa Sönmez, binadaki son parça kaldırılıncaya kadar enkazın başında hiç ayrılmamış. Cenazelerin bulunamaması acısını ikiye katlamış. Oğlunun ve gelinin kaybını kabullenen Sönmez, uzun süre ‘bari evlatlarımın bir mezarı olsun’ diye dua ettiğini söylüyor. Depremden aylar sonra, kimliği tespit edilemeden gömülen deprem şehitleri mezarlığında Necip’in izini bulmuş.
Felakette kendi evini de kaybeden baba, oğlunun yattığı mezarlığın hemen karşısındaki konteynır kentte yaşamaya başlamış. Burayı özellikle seçmiş. Her sabah evden çıktığında ilk uğradığı yer oğlunun mezarı oluyor.
Necip’ten bahsederken bazen, halen hayatta ve gelecekmiş gibi konuşuyor. Cep telefonunun hafızası oğlunun fotoğraflarıyla dolu. Bir zamanlar polis memuru olan oğlunun mezarı adeta ikinci evi olmuş gibi.
Necip’le ilgili anlattığı bir konu oldukça dikkat çekici. Oğlunun liseyi ve polis okulunu birlikte okuduğu, sonra İstanbul’da birlikte görev yaptığı iki çocukluk arkadaşı görev sırasında şehit olmuşlar. Necip de üçüncü şehit olarak arkadaşlarının arasına katıldı.
Bir yandan da hayat devam ediyor. Depremin birinci yılında taksici Mustafa Sönmez acısını yüreğine gömüp yollara çıktı. Fakat gece, yani depremin birinci yılında yine oğlunun yanında olacak. Tam mezarının başında. Elinde Necip’in gülen yüzlü fotoğraflarıyla…